Osman ÖZTUNÇ - Hasretin Düşer

Описание

Hasretin düşer Yüreğimin orta yerine Garip bir hüzün sarar ruhumu Her zaman yalıdır bu şehir sensinsiz Fakir odamda döner durur yokluğun Dalar, gider gözlerim uzaklara Silindi rüyalarımı süsleyen renkler Ne kar tanelerini tutuyor ellerim Ne de melekler teselli ediyor beni Düşlerim kapkara artık, düşlerimde bile yalnızım Birden çalsan diyorum kapımı, ansızın uyandırsan beni Kurtarsan bu kâbustan, kurtulsam bu mahpustan Güneşi getirsen bana yani sen gelsen diyorum Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak Ellerim saklı, ellerim kayboldu karanlığında gecelerin Ellerime yokluğunun kelepçesi vurULdu Sana çiçek veremem canım Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak Resmin , puslu vaktine düştü düşlerimin Mezar olacak bana bu dört duvar Yokluğun kadar gerçek bu ecel Yokluğun kadar büyük içimde acı Azar azar ölüyorum sen bunu bilmiyorsun Mezar olacak bana bu dört duvar Resmin , puslu vaktine düştü düşlerimin Şimdi ben yokluğuna tutsağım Ölüm içiririm sensiz her güne İşte bu ben senin fakir şaiirin Gökyüzüne şekil veren o ressamım ben Bundan gayri okuna sela Eşhedü en La ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü Bir sen yoksun, görünmüyorsun Gökyüzünde döner durur bir kartal Ben yaralıyım vurgun yedim gözlerimden terliyim ateşliyim yanıyorum Bir yudum su olsan diyorum çatlayan dudaklarıma Yüreğim kurak topraklar gibi, gözlerim karanlık kuyu dibi Sevdamı kurşunladılar can , kahpelerin hesabı var ömrüme Bir sen yoksun, görünmüyorsun Hasretin düşer Yüreğimin orta yerine Garip bir hüzün sarar ruhumu Her zaman yaslıdır bu şehir sensinsiz Fakir odamda döner durur yokluğum Dalar, gider gözlerim uzaklara